فراوانی محل، میکروارگانیسم عامل و نوع مداخله ی جراحی در عفونت های مفصلی و استخوانی بیماران معتاد تزریقی

مقدمه: عفونت های استخوان و مفصل در بین معتادان تزریقی شایع و گه گاه کشنده می باشد؛ این عفونت ها اغلب نیاز به مداخله ی جراحی دارند. آگاهی از این عفونت ها و فاکتورهای خطر احتمالی آن می تواند در تشخیص زودرس، درمان صحیح و پیش گیری از این عفونت ها کمک کننده باشد. روش ها: در یک مطالعه ی توصیفی- مقطعی، کلیه ی بیماران معتاد تزریقی به مواد مخدر با تشخیص عفونت مفصلی و استخوانی بستری در بخش های بیماری های عفونی بزرگ سالان و ارتوپدی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های مورد نیاز به تعداد 33 نفر تعیین شد و اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: استئومیلیت در 6 نفر (2/18 درصد) و آرتریت چرکی در 27 نفر (8/81 درصد) تشخیص داده شد. شایع ترین مواد تزریقی شامل نورجیزک 12 نفر (4/36 درصد)، تمجیزک 7 نفر (2/21 درصد)، کراک 7 نفر (2/21 درصد)، هروئین 1 نفر (3/0 درصد) و مخلوطی از چند ماده ی مخدر تزریقی 6 نفر (2/18 درصد) گزارش شد. شایع ترین محل عفونت مفصلی، مفصل زانو بود که در 16 نفر (5/48 درصد) یافت شد. شایع ترین ارگانیسم عامل، استافیکوکوک طلایی بود. 8 بیمار (2/24 درصد) مورد عمل جراحی قرار گرفتند که 7 مورد شامل آرتریت چرکی و 1 مورد شامل استئومیلیت بود. بقیه ی افراد به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ دادند. نتیجه گیری: تشخیص و درمان زود هنگام عفونت استخوانی و مفصلی در بین معتادان تزریقی می تواند در جلوگیری از گسترش عفونت و ایجاد دفورمیتی و نیز استفاده از روش های جراحی و بستری طولانی مدت و حتی مرگ این بیماران کمک کننده باشد.